bənd-bərə

is.

1. Keçid, keçiləcək yer, keçilə biləcək yeganə yer. Hər tərəfdən düşmənin bənd-bərəsini bağladılar. – . . Qoşun atlandı, yolları, bənd-bərəni kəsdi. «Koroğlu». Kəsib bəndi-bərəni; Düşmən qoşunlarını amansız zərbələrlə; Can evində haqlayır. R. R..

2. Sərhəd, hüdud. <Mərdan:> İlbəil mənim ürəyimə yazılıb, kin kitabı bağlanmasa idi, inan ki, mən bənd-bərəni belə aşmazdım. M. C..